Forum zostało przeniesione.

Sellene · Wysłany: Śro 18:24, 28 Mar 2007 Temat postu: Prawda.

Czy nie cała prawda pozostaje prawdą?

Czy pominięcie jakiegoś faktu to już kłamstwo?
Jak ważny musi być ten fakt, żeby część prawdy nie była wiarygodna?

Czy prawda zależy od punktu widzenia, czy jest jedna, niepodważalna?

Co to jest prawda? Wersja wydarzeń czy to, co się naprawdę zdarzyło?

Czy prawda opowiedziana przez jedną osobę dla drugiej jest także prawdą, czy zakrawa już na kłamstwo?

Od dawna mam z tym problem...

Yumi · Wysłany: Śro 19:22, 28 Mar 2007 Temat postu:

Dla mnie prawdą jest tylko to, w co JA wierzę. Tylko tyle.

SamoSieja · Wysłany: Śro 19:55, 28 Mar 2007 Temat postu:

Prawdą jest to, co zostało wypowiedziane szczerze i do końca...

Świetlik · Wysłany: Czw 19:33, 29 Mar 2007 Temat postu:

Prawdą jest to, co nie jest kłamstwem. Ot. A kłamstwem jest to, co... Oż. Czasami to, co zwie się "koloryzowaniem faktów", "pomijaniem szczegółów". A czasami to, co się zmyśla. Za trudny temat. Nawet wysłowić się nie potrafię.

I bardzo trudno mówić prawdę. Bo życie cały czas się zmienia i często prawda szybko staje się kłamstwem. I na odwrót.

Sellene

Czy ktoś jest kłamcą, jeśli wypowiedziana przez niego prawda z przeszłości stała się kłamstwem?

- Mówił, że mnie kocha... Puste słowa, łgał.
-Spójrz, księżyc jest na niebie. Mówię Ci, że jest noc. Czy za 12 godzin nazwiesz mnie kłamcą?

Hmm, to trochę skomplikowane...

SamoSieja

I to, i to jest prawdą.
Wiadomo, że jak ktoś kogoś kocha, a potem się rozstają, to wtedy kochał, ale to wygasło, i że nie kłamał (zależy jak zerwali)
Tak samo wiadomo, że księżyc jest na niebie, to chodzi i TĘ chwilę, o noc... A nie o cały czas. To jest raczej logiczne. Przykłady, które podałaś nie stanowią raczej tego problemu ;]

Sellene

Chyba, że nie jesteśmy pewni, że ktoś od początku nas kochał...
Że mamy podstawy, by sądzić, że ten ktoś okłamywał nas od początku...
A co jeśli teraz nas kocha, a wtedy nie, a mówił, że kocha, a teraz, że nie?

Kurde, plączę się w zeznaniach Razz

SamoSieja

Jeżeli kiedyś kłamał, że kocha, to :
1. Może chciał, ale nie potrafił i myślał, że jak sobie to wmówi to pokocha
2. Może teraz na prawdę pokochał?
3. może chce wykorzystać?
4. Może czuje się samotny i potrzebuje kogoś bliskiego?
Są ludzie, którzy mówią prawdę, jeżeli się ich dobrze podejdzie, są tacy, którzy sami z siebie mówią prawdę, wystarczy zapytać. I są tacy, którzy nie mówią prawdy, a ich kłamstwo widać w oczach, gestach etc.
Poza tym... Nie ma człowieka, który nigdy nie kłamał...

Kaziu masakrator

Prawda? Eee... dziwne pytanie. To jest pojęcie dość względne. To, że jedna osoba uznaje za prawdę to, że, for example, wszyscy lubią płatki, nie znaczy od razu, że ktoś się musi od razu z tym zgadzać. Inną sprawą jest prawda, a rzeczy całkowicie subiektywne - książki, filmy, sporty, czy głupie jedzenie. Ja mówię, że książka taka-i-owaka jest gót, a ty mówisz, że ona jest bet. I kto mówi prawdę, a kto kłamie? Prawda(Ech, nie lubię mówić cytacikami, i wyświechtanymi frazesami, uważam to za zbędne, ale teraz to zastosuję, więc docenić poświęcenie!!! Naychmiast!!! Razz

) jest jak dupa - każdy ma własną.

Świetlik

Ja nikomu nie ufam. I tyle. Proste mam życie, podejrzewam każdego.
I tyle. Nic tu trudnego. Nie ma prawdy.
Jest tylko doświadczenie, ot.