Forum zostało przeniesione.

Sauria

Przepraszam za jakiekolwiek błedy itp. Mam nadzieje że jak na twórczość dwunastolatki nie będzie aż tak źle. Proszę o skomentowanie jednej z moich pierwszych opowieści.. Przyjmuje nawet ostrą krytyke. A i przepraszam że tak krótko napisane. A pisane jakieś 4 godziny .

I kolejny raz otrzymała od niego zimny metalowy pocałunek ... kilka kolorowych kropek na monitorze poruszających sie tworząc dającą radość animacje - zakochała się . Zakochała się w metalowej skrzynce z tuzinami kolorowych kabelków.
Czekała na niego. Jest! Wysyła wiadomość - dostaje odpowiedź . Znów te metaliczne zimne spojrzenia paru wyrazów ukladających się w zdania. Poznaje go. Wie o nim wiele kłamliwych prawd. Czas mija lecz dla niej on nie istnieje. Uzależnia się od wirtualnej miłośći ...

To już rok od kiedy łaczy ich pare miliardów animacji i liter . Ona woli światło monitora od snu i nauki. Jej energią do życia jest szklanka wody stojąca na biurku. Nie potrafi się uwolnić ze szponów potwora jakim jest metalowa skrzynka . Dla niej to nie bestia lecz wybawienie.

Padł serwer...Czeka aż wreszcie podłączą ten "kochany" internet . Niewie sama co z sobą zrobić. Chodzi po domu ... Co sie z nią stało?? Kiedy ostatni raz jadła coś oprócz telepizzy ?? I skąd tu tyle pudełek... Panie moj! Który dziś dzień?? Co?! Nie ... A co z egzaminami ?? A zchorowana mama ?? A siostra?? A kot?? Ktoś puka do drzwi... - "Pani mama nie żyje".. Reszta słów do niej nie dociera... Musi stąd uciec..

Włańcza komputer. Nareszcie podłączyli internet. Znów tonie w bez kresnym oceanie danych. Mówi wsztsrko jemu.. On ją rozumie bez zbędnych słów.. Odnalazła znów siebie.

Dzis znwów uruchomiła "bestie" lecz już nie znalazła jego ani siebie. Czekała i czekała ale go nie było. Jej cierpliwość przestała istnieć. Go nie bylo a ona czekała. Nie doczekala się jego powrotu . Nie była w stanie. Polknęła garść tabletek...Oczy zamknęła a skrzysła zmusiła do lotu . On później na próżno czekał również . Są razem w metalicznym świecie zimnej miłości. Ich niebie..

*************************************************

I jak mi poszło?? Aż tak źle?? Embarassed

Yumi

Tu potrzebna jest beta, a mnie się nie chce, bo jest późno (dobra tylko jedno, co zawsze mnie denerwuje - "włańcza", powinno być "włącza").

Błędów jest dużo. Jeżeli chodzi o te błędy, to możliwe jest, że jest to tekst napisany przez dwunastolatkę. Ja cztery lata temu też robiłam takie byki (jak je się pospolicie nazywa).

Co do treści, to powiedziałabym, że napisała to nieco starsza osoba. Tekst jest dojrzalszy i naprawdę mi się podoba. Jest przesłanie. To lubię. Szczególnie koniec.
Brawo.

Świetlik

Nie podoba mi się tragiczność w tym opowiadaniu. Jak dla mnie powinnaś bardziej się skupić na tym, jak dziewczę się zatraca, nie wspominać o realnym świecie, żebyśmy mogli poczuć się bardziej wirtualni, tak, jak ona.
Ale to moje zdanie.

pogięte ostrze syropu

Przerost treści nad formą.
To jest... Interesujące. Temat mnie zaciekawił i gdybyś skombinowała sobie porządną betę, jestem pewna, że to by było cudeńko. A tak? No niestety, poległaś, jeśli chodzi o formę. Nie podoba mi się też ten motyw ze śmiercią matki. Dlaczego to coś tragicznego musiało ją wyrwać z jej własnej wirtualnej rzeczywistości? Gdyby to było coś takiego codziennego, nie wiem, kot, który miaucząc, dopominał się o jedzenie bodaj dziesiąty raz, a do niej dopiero dotarło... Coś takiego. Drobne zdarzenie, a wyglądałoby to ciekawiej.
Na przyszłość powiem Ci - pisz! Pisz jak najwięcej, pisz dla siebie, do szuflady. Za parę tygodni - miesięcy - lat spojrzysz na to i zobaczysz u siebie wyraźną poprawę.
Czuję to.

SamoSieja

Co by tu...?
A tak, jakby nie patrzeć na błędy- jest nieźle.
Poza tym, że wątek matki i to oderwanie... Jakieś takie psute to było, za mało w tym emocji. I ogólnie czytając nie miałam możliwości wczuć się bardziej w treść, ale biorąc pod uwagę, że masz 12ście lat, jest dobrze Wink

Q

hm, jakies takie e... malo wciagajace.
Takie zwykle... no nie podobalo mi sie ;/
<ajc przepraszam>